دکتر محمود احمدی نژاد که صبح امروز (چهارشنبه) به منظور پاسخ به سوالات جمعی از نمایندگان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حضور یافته بود، در بخشی از سخنان خود بیان داشت که زندگی اش مدعای این ادعاست که همواره سعی کرده با عمل و بیان درست و ادبیات صحیح از ولایت دفاع کند و تا نشان دهد نظام ولایت،‌ نظام عدالت، کار، مهربانی و همبستگی است.

تازگی ها بسیار گیج شده ام. نمی دانم معنی ادبیات یعنی چی؟ یا صحیح را نمی شناسم.

این ادبیاتی که من می شناسم با این ادبیاتی که در بعضی مجامع دولتی - بین المللی و... استفاده میشه خیلی متفاوته. اصلا معنی واژه ادبیات انگار متفاوت شده.

سوالی از آقای رییس دارم:

اگر ادبیات شما همواره راه صحیح را پیش گرفته، پس این جملات قصار از شما که همواره نقل محافل دوست و دشمن است از کجا شرچشمه دارد؟

بعید می دانم بلافاصله در ذهن خواننده این یادداشت آن جمله های عامیانه نقش نبسته باشد. به هر حال اجتناب می کنم از نقل قول آنها.

با اینکه به هیچ عنوان قصد انتقاد از رویکرد دولت در انجام امور را ندارم اما همگان می دانند فاصله بین حرف و عمل می تواند بسیار باشد. ادبیات ولایتمدار، در ابتدا ادبیات فاخر و دوری گزیدن از کلام کوچه بازاری و حرف های دل بخواهی است.

مانند همان چند جمله ای که امروز از زبان ایشان در مجلس شورای اسلامی، جایی که نگاه جهانیان، امروز به آنجا بود شنیدیم:

در این مجلس بعضی از افراد با زدن چندتا شاستی فوق لیسانس شدند.

سئوال هایی که مطرح کردید خیلی سخت نبود و به نظر می رسد طراح سئوال از همان هایی بود که با شاستی فوق لیسانس شده است.

آخر سال و شب عید است و می‌خواهیم با هم صفا کنیم.

شما یکجا در ادغام وزارتخانه‌ها می‌گویید اول شرح وظایف را بده بعد وزرا را معرفی کن

ما می‌گوئیم به دخترها و پسرها اینقدر "گیر سه پیچ" ندهید

.....

ما توقع داشتیم یک نفر از ما بسیجی ها روزی به جایی برسد، نماینده مجلسی شود، رییس جمهوری شود تا بلادرنگ، زمانی که ولی امرمان دستوری داد بگوید سمعا و طاعتا.

حال ادعای ادبیات ولایتمدارانه فردی اینگونه شده، چگونه می توان توقع داشت وقتی دستوری از آقا برای عزل کسی می آید، اطاعتی هم صورت پذیرد؟

نویسنده : وبلاگ حامیان ولایت